شعری که در ادامه می خوانید سروده ی مهدی اخوان ثالث شاعر بزرگ ایرانی است.وی در سبک کلاسیک و شعر نو اشعار بسیار زیبایی دارد و همچنین آشنا به آلات موسیقی بوده است.
تخلص او در اشعارش م.امید بوده است و شما می توانید در آینده ای نزدیک شرح زندگی او را از فرننگ بخوانید.
آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر ، با آن پوستین سرد نمناکش
باغ بی برگی
ساز او باران ، سرودش باد
جامه اش شولای عریانی است
ور جز اینش جامه یی باید
بافته بس شعله ی زرتار پودش باد
گو بروید ، یا نروید
هر چه در هر جا که خواهد ، یا نمی خواهد
باغبان و رهگذاری نیست
باغ نومیدان
چشم در راه بهاری نیست
گر ز چشمش پرتو گرمی نمی تابد
ور به رویش برگ لبخندی نمی روید
باغ بی برگی که می گوید که زیبا نیست
داستان از میوه های سر به گردونسای
اینک خفته در تابوت پست خاک می گوید
باغ بی برگی
خنده اش خونی ست اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش
می چمد در آن
پادشاه فصل ها ، پاییز