بیوگرافی نویسنده ها و شاعران مطرح دنیا|قسمت سوم:سهراب سپهری

بعد از مدتی سرانجام قسمت سوم از بیوگرفی ها و زندگی نامه ها کامل شد.امیدوارم که مورد توجه شما قرار بگیرد.

سهراب سپهري در تاريخ 15 مهرماه سال 1307 بدنيا آمده است.وي اهل کاشان بود.او در همان کودکي به شعر علاقه مند بود وحتي شعر هم مي گفت چرا که پدر و مادرش هر دو علاقه مند به ادبيات و هنر بودند.وي در دوران تحصيل و مدرسه بسيار موفق بود و دوران تحصيلي خوبي را پشت سر گذاشت و بعده ها هم خودش مدتي در هنرستان تدريس مي کرد.مدرسه دوران ابتدايي او "شهيد مدرس" بود که البته الان به اين اسم در آمده است.دبيرستان را هم در مدرسه "پهلوي کاشان" گذراند.وي پس از دوران تحصيل نيز به استخدام اداره فرهنگي کاشان در آمد.او در شهريور سال 1327 ديپلم دوران دبيرستان خود را گرفت و به تهران آمد.

وي شعري از دوران کودکي خود بجاي گذاشته است که مربوط به روزي است که به دليل بيماري به مدرسه نرفته بوده است:

"ز جمعه تا سه شنبه خفته نالان

نکردم هيچ يادي از دبستان

ز درد دل شب و روزم گرفتار

ندارم من دمي از درد آرام"

وي تا سال 1327 در اداره فرهنگ کاشان ماند.پس از به تهران آمدن او به دانشکده هنر هاي زيبا رفت و در اين مدت در شکرت نفت تهران هم کار مي کرد که يه يک سال نکشيده از آن شرکت بيرون آمد.اينجا بود که او اولين مجموعه شعر نيمايي خود را به نام "مرگ رنگ" منتشر کرد.وي پس از فارغ التحصيل شدن در اين دانشکده در چند نمايشگاه نقاشي شرکت کرد و بعد هم به تدريس مشغول شد.دو سال بعد او دومين مجموعه شعر خود را با نام "زندگي خواب ها" منتشر کرد.او بقيه زندگي خود را در کشور هاي خارجي مانند هندوستان،افغانستان گذراند و به فرهنگ ها و زبان هاي چيني و ژاپني علاقه داشت.ولي بعدا به اروپا رفت و تقريبا شايد دوران خوبي در آنجا نداشت چون بورس تحصيلي وي قطع شد و او مجبور شد که کار کند.

وی همچنین کارهای هنری خود را در نمایشگاه‌ها به معرض نمایش گذاشت. حضور در نمایشگاه‌های نقاشی همچنان تا پایان عمر وی ادامه داشت. 

سهراب سپهری مدتی در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری در سال ۱۳۳۷ مشغول به کار شد. از مهر ۱۳۴۰ نیز شروع به تدریس در هنرکدهٔ هنرهای تزیینی تهران نمود. پدر وی که به بیماری فلج نیز مبتلا بود، در سال ۱۳۴۱ فوت می‌کند. در اسفند همین سال بود که از کلیهٔ مشاغل دولتی به کلی کناره‌گیری کرد. پس از این سهراب با حضور فعال تر در زمینه شعر و نقاشی آثار بیشتری آفرید و راه خویش را پیدا کرد. وی با سفر به کشورهای مختلف ضمن آشنایی با فرهنگ و هنرشان نمایشگاه‌های بیشتری را بر‌گزار نمود.وی در ابتدا به سبک شعری نمایی شعر می گفت.حجم سبز یک اثر فوق العاده از او است.شعر وی صمیمی، سرشار از تصویرهای بکر و تازه‌است که همراه با زبانی نرم، لطیف، پاکیزه و منسجم تصویر سازی می‌کند.از معروفترین شعرهای وی می‌توان به: نشانی، صدای پای آب و مسافر را نام برد که شعر صدای پای آب یکی از بلندترین شعرهای نو زبان فارسی است.

سهراب سپهری در سال ۱۳۵۸ به بیماری سرطان خون مبتلا شد و به همین سبب در همان سال برای درمان به انگلستان رفت، اما بیماری بسیار پیشرفت کرده بود و وی ناکام از درمان به تهران بازگشت. او سرانجام در غروب ۱ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ در بیمارستان پارس تهران به علت ابتلا به بیماری سرطان خون درگذشت. صحن امامزاده سلطان‌علی‌بن محمد باقر روستای مشهد اردهال واقع در اطراف کاشان میزبان ابدی سهراب گردید.